10 jaar vooruit stappen…

Op 11 februari 2004 – de 8ste verjaardag van mijn dochter Tess – schreef ik me in bij de Kamer van Koophandel in Leiden als GradiorVisionFocus. Met dat wat ik heb opgebouwd stap ik nu een volgende decade binnen. Destijds was 2003 een jaar van voorbereiding. In de jaren ervoor en daarna hebben vele mensen geïnspireerd, gesteund en bijgedragen aan wat GradiorVisionFocus nu is en wat nagenoeg onlosmakelijk onderdeel van mijzelf is. Met genoegen wil ik hierbij stilstaan.

Onder die mensen diverse auteurs op het gebied van persoonlijke en organisatie ontwikkeling. Drie stonden voor mij aan het begin en hebben me de ogen verder geopend waardoor ik verder kon kijken dan ik tot op dat moment deed: Ken Blanchard, Stephen Covey en Peter Senge.

Daarbij hebben ook vele mensen in mijn directe omgeving bijgedragen. Bijgedragen aan waar ik nu sta en wie ik ben. Een aantal daarvan hebben in mijn beleving een bepalende rol gespeeld. Ze hebben risico genomen en me voordeel van hun twijfel gegeven. Mede door hen ontstond een route en ontvouwde zich een pad dat ik nog dagelijks bewandel. Om te beginnen Mo, mijn lief, die me nog steeds kritisch naar me zelf laat kijken en een bron van support is. Tom Verhoeven, Henry Kono en Alan Ruddock door wie ik de essentie van aikido ontdekte, contact maken en het voortdurende pad van leren. Niek Sinke die met zijn creativiteit mijn idee naar 2D vertaalde. Recent overleden Theo Verhey van Buddy Netwerk, die me de kans gaf richting vrijwilligerswerk en actieve persoonlijke begeleiding. Bas Wiegmans, toen bij Van Harte & Lingsma, die me op het spoor van Ruth Cohn en Thema Gecentreerde Interactie heeft gezet. Nelleke Veldhuizen, Yftach Sagiv en Herma Kat. Nog immer voorbeelden als trainers en in leiderschap. Tom de Veer van Connect International die het als eerste ‘aandurfde’ een coachtraject aan te gaan. Michel Jacobs van ISBW die me mijn allereerste trainingsopdracht gunde. Robert van den Bergh van Blanchard Nederland, toen werkzaam bij VDS, die me de mogelijkheid gaf te certificeren in en trainen met Situationeel Leiderschap II, DiSC, Raving Fans en HBDI. Marielle van der Linden, Anja Stamsnijder en Carolien Tolenaar van de Boertiengroep. Waarbij Carolien letterlijk zei dat ik van een kleine zelfstandige een grote zelfstandige zou worden. Vincent de Klerk die me bij het unieke project binnen het UWV, De Buitenwereld, betrok waar ik me verder kon bekwamen in procesbegeleiding.

Dank aan allen die tot nu toe hebben bijgedragen aan mijn ontwikkeling. Ieder op verschillende momenten en in eigen wijze. En, niet in de laatste plaats de mensen die hun eigen leerervaringen wilde delen via media als LinkedIn. Voor mij steeds een erkenning en voor anderen wellicht een aanleiding voor ontmoeting.  Delen – langs welke weg dan ook – een krachtig fundament voor groei en ontwikkeling.

Natuurlijk kijk ik ook vooruit. Ontwikkelingen vanuit 70-20-10 als bijvoorbeeld augmented reality en MOOC bieden een onwaarschijnlijke verbreding van leermogelijkheden. Dit betekent in mijn ogen voor alle vakbroeders en zusters dat juist de 10 uit 70-20-10 optimaal benut dient te worden om het totale leerrendement zo groot mogelijk te maken. Het hoe en wat daarin heeft mijn focus. Het lijkt me geweldig dit samen met anderen te ontdekken. De kern voor mij blijft dynamiek uit interactie waarin het steeds weer de uitdaging blijft om persoonlijke grenzen te verleggen.

Wie zichzelf overwint is machtig…

Effectiviteit en rendement met trainen…

In hun onderzoek getiteld Training and Transfer hebben Mary Broad en John Newstrom aangetoond dat de rol van de leidinggevende van vitaal belang is wanneer training effectief dient te zijn en te resulteren in daadwerkelijke gedragsverandering en resultaatsverbetering in de werkomgeving. Vanuit dit onderzoek is een matrix ontwikkeld die aangeeft dat de actie van de leidinggevende de meest belangrijke factor is bij het beïnvloeden van de uitkomsten van een training. Ze keken naar de invloed van drie beïnvloeders in het trainingsproces

• Deelnemer
• Trainer
• Leidinggevende van de deelnemer

Vervolgens onderzochten ze de impact van deze beinvloeders op drie sleutelmomenten in het proces

• Vòòr de training
• Tijdens de training
• Nà de training

De tabel laat zien dat de top 3 beïnvloeders om trainingen te borgen zijn

1. De leidinggevende voor de training
2. De trainer voor de training
3. De leidinggevende na de training

Deze uitkomsten lijken op het eerste gezicht tegendraads. Want, waarom – vraag ik me in ieder geval af – staat de deelnemer niet in dit rijtje? Het antwoord is dat – los van de betrokkenheid van de deelnemer – zonder de volle betrokkenheid van de leidinggevende zowel vòòr als na afloop van de training en zonder contact tussen trainer en leidinggevende over afstemming van de doelen, opzet en inhoud op de behoefte en verwachtingen van de leidinggevende, de training niet effectief zal zijn.

Nu ben ik sinds 2003 wekelijks in de weer met een of meerdere mensen en hun ontwikkeling. Nagenoeg zonder uitzondering wordt nog steeds aangegeven dat het ontbreekt aan precies dìe betrokkenheid van leidinggevenden. Natuurlijk de goede niet te na gesproken. Frappant is verder dat het betreffende onderzoek dateert uit 1992. Wat zegt dat over het leren over leren als het inderdaad zo is dat in 20 (!) jaar we misschien niet zo heel verder zijn…

Ik hoop van harte dat ik het mis heb. In ieder geval… wat wordt de volgende stap?